شعر

ما درس سحر در ره میخانه نهادیم محصول دعا در ره جانانه نهادیم

در خرمن صد زاهد عاقل زند آتش این داغ که ما بر دل دیوانه نهادیم

سلطان ازل گنج غم عشق به ما داد تا روی در این منزل ویرانه نهادیم

در دل ندهم ره پس از این مهر بتان را مهر لب او بر در این خانه نهادیم

در خرقه از این بیش منافق نتوان بود بنیاد از این شیوه رندانه نهادیم

چون می‌رود این کشتی سرگشته که آخر جان در سر آن گوهر یک دانه نهادیم

المنه لله که چو ما بی‌دل و دین بود آن را که لقب عاقل و فرزانه نهادیم

قانع به خیالی ز تو بودیم چو حافظ یا رب چه گداهمت و بیگانه نهادیم

تفسیر

تا رسیدن به کمال و پختگی راه زیادی در پیش دارید، تا وقتی به درجات بالای علم و عقل و ایمان نرسیده اید صبوری کنید و غم و اندوه به دل راه ندهید تا همه چیز به خوبی پیش برود.

دوستان فریبکار اطراف شما را احاطه کرده اند، به آن ها اعتماد نکنید که قصد به فنا دادن و بیراهه کشاندن شما را دارند. دوراندیش باشید و از این افراد دوری کنید.